Biblijne terminy opisująceo piekło

Autor: Natan Chesed

GEHENNA – występuje 12 razy: Mat. 5:22, 29, 30; 10:28; 18:9; 23:15, 33; Mar. 9:43, 45, 47; Łuk. 12:5; Jak. 3:6. Wszędzie określa miejsce wiecznej kary po powszechnym zmartwychwstaniu i Sądzie Ostatecznym.

HADES – występuje 10 razy: Mat. 11:23; 16:18; Łuk. 16:23; Dzieje 2:27, 31; 1 Kor. 15:55; Obj. 1:18; 6:8; 20:13, 14. W większości miejsc opisuje krainę umarłych niezależnie od ich przeznaczenia, lecz w niektórych fragmentach najwyraźniej dotyczy miejsca mąk bezcielesnej duszy, w stanie przejściowym między śmiercią a zmartwychwstaniem.

a) Uwagi co do rozwoju judaistycznej doktryny na temat Hadesu: „Powygnaniowy judaizm zarezerwował określony sektor piekła (ściślej: Hadesu – przyp. N. Ch.) jako miejsce kary dla grzeszników (Księga Henocha etiopska 22, 10-11)” – „Słownik wiedzy biblijnej”, Vocatio, s. 591.

Cytat z Księgi Henocha etiopskiej 22:10-11 z książki „Apokryfy Starego Testamentu”: „Podobnie zostało stworzone [miejsce] dla grzeszników umierających i pochowanych na ziemi, których nie dosięgnął wyrok za ich życia. Tutaj ich dusze są oddzielone na straszną kaźń aż do wielkiego dnia sądu, kary i męki [przeznaczonych] dla przeklętych na wieki. Jest to odpłata przeznaczona ich duszom. Zostaną tu związani na wieczność”.

Józef Flawiusz, „Wojna żydowska”, Księga trzecia VIII, 5, wersety 374, 375: „Czyż nie wiecie, że ludzie, którzy schodzą ze świata zgodnie z prawem natury i oddają dług otrzymany od Boga, kiedy dawca pragnie go odebrać, osiągają chwałę wieczną, domy i rodziny ich mają bezpieczne trwanie, dusze zaś pozostają czyste i posłuszne i otrzymują najświętsze miejsce w niebie, skąd po upływie wieków znów wstępują w nieskazitelne ciała? Natomiast dla dusz tych, co w szaleństwie ręce przeciw samym sobie obracają, przeznaczone jest szczególnie ciemne miejsce w Hadesie, a Bóg, ich ojciec, karze także potomnych za grzechy przodków”. „Pewne koła żydowskie, współczesne Chrystusowi i apostołom, wierzyły w życie pozagrobowe; wierzyły, iż dusza może istnieć w odłączeniu od ciała, że dusze zmarłych zaraz po śmierci czeka jakiś sąd, od którego zależy ich okres przejściowy – szczęśliwy lub pełen udręki, kończący się ostatecznym sądem, zmartwychwstaniem chwalebnym sprawiedliwych i hańbą bezbożnych”, (Ks. Jan Stępień, „Teologia świętego Pawła”, ATK, Warszawa, 1979, s. 206). Wierzono, że Szeol lub Hades mają dwie części – błogosławioną i przeklętą.

b) Komentarz na temat występowania słowa „Hades” w Nowym Testamencie: „Spośród nowotestamentowych przykładów użycia słowa ‘Hades’ w trzech przypadkach chodzi o miejsce kary, tak że Hades odpowiada Gehennie (Mt 11, 23; Łk 10,15; 16,23). W wielu innych jednak przypadkach nazwa ‘Hades’ użyta jest w sensie neutralnym, tzn. oznaczającym miejsca pobytu wszystkich zmarłych (Mt 16,18 [może jednak znaczenie piekła, taka jest tradycyjna wykładnia tego tekstu – uwaga moja, N. Ch.]; Dz 2, 27.31; Ap 1,18; 6,8; 20,12.14; także inna lekcja w 1 Kor 15,55 [por. Oz 13,14]) – „Słownik wiedzy biblijnej”, s. 591.

TARTAR – występuje 1 raz, w formie czasownikowej, w 2 Piotra 2:4. Według starożytnej mitologii greckiej Tartar był częścią Hadesu, gdzie uwięzieni byli ludzie źli i cierpieli tam męki („The Analytical Greek Lexicon”, s. 398). Proponowane znaczenia – „więzić w otchłani, zatrzymywać w piekle” („Wielki Słownik Grecko-Polski do Nowego Testamentu”); „wrzucić lub wtrącić do Tartaru lub Gehenny” („The Analytical Greek Lexicon”, s. 398).